பெண் எப்போது அழகாகிறாள்? தெய்வமாகிறாள்?

இப்போது தான் அன்னையர் தினம் முடிந்திருக்கிறது... அதாவது அந்த ஒரு நாள் கொண்டாட்டம் மட்டுமே... மற்றபடி என்றென்றும் அன்னையருக்கு அன்னையர் தினமே... :)

சரி மேட்டருக்கு வருவோம்। ஒரு பெண் இந்த உலக நாடக மேடையில் எந்த கதாப்பாத்திரத்தில் மிகவும் அழகாக ஜொலிக்கிறாள்? மகள், சகோதரி, மனைவி, மருமகள், அண்ணி, அத்தை,அம்மா, சித்தி, பெரியம்மா, பாட்டிம்மா என்று விதவிதமான பாத்திரங்களை ஏற்றாலும் தாயும், தாரமுமே பொதுவாக அதிகம் பேசப்படுகிறது.

அதிகம் பேசப்படாத உறவுப் பாத்திரங்களிலும் ஒரு பெண் அழகாகவே ஜொலிக்கிறாள்! நம் அம்மாக்கள் வலைப்பூவில் அண்ணன் குழந்தையை தன் குழந்தைப் போல் பேணும் பாசமிகு அம்மாவான அத்தையைப் பார்த்தோம்.

இப்படி நமக்குள்ளே நம்மிடையே நாமே பல பாத்திரங்களிலும் பலவிதமாக பெண் என்பவள் அதிசயப் பிறவி என்றே நிரூபித்து வருகிறோம்... இது பல ஆண்களுக்கு தற்பெருமை பதிவாக, பெண்ணியப் பதிவாகக் கூடத் தோன்றலாம்! :) ஆனால் அதற்காக அல்ல... இது பெண்களைப் பற்றிய அலசல், பெண்ணின் பெருமையை பெண்ணே உணர வழி செய்யும் பதிவு; அவ்வளவுதான்! :)

தாயாக:

இந்த பாத்திரம் உலகிலேயே சிறந்த பெண்ணுக்கு பிறவியின் பயன்
அடைய வைத்த பாத்திரம்.

இதில் ஒரு ஆணின் உதவி இருந்தாலும் முழுக்க முழுக்க கர்ப்பகால வேதனை, வலி, பிரசவ வலி, அதன் பிறகு வரும் உபாதைகள் என அனைத்துமே ஒரு பெண்தான் ஏற்கிறாள்.

அதைவிட ஒரு தாயின் வாழ்வும், செயல்களும் வருணிக்க வார்த்தைகளற்றது! குழந்தை உண்டானதிலிருந்து உணவு, உறக்கம் தொலைத்து பின் எங்கே மீள்வது இந்த குழந்தை என்னும் இன்பக் கடலில் மூழ்கி உருகி உருகி குழந்தை மீது பாசமழை பொழியும் ஒரு தாய் என்பவள் எப்படிப்பட்ட கதாப்பாத்திரம் என்பதை சொல்லி விளக்க வரிகளே இல்லை!

வாய் வழி கூறாமலே உணர்வுகளைப் புரிதல் என்பது தாய்மையிலும் உண்மையான காதலிலும் மட்டுமே சாத்தியம்!

ஆனாலும் தாய் என்பவள் தன்னுள் உருவாகிய தன் இரத்தம் கொண்டு உருவான குழந்தையிடம் பாசம் வைத்தல் என்பது ஒரு பெரிய அதிசயமோ அல்லது அந்தக் குழந்தைக்காக விட்டுக்கொடுக்கும் விஷயங்கள் ஒரு தியாகமோ அல்ல!

தாய்மையை தியாகம் என்று சொல்லி தாய்மையின் மதிப்பைக் குறைக்க விரும்பவில்லை! இது அவள் கடமை, உரிமை! அவள் இரத்தம் அவள் கொடுத்த உயிர் அவள் அதைப் பேணுகிறாள்! பாசம் காட்டி, பரிவுடன் வளர்க்கிறாள்!

அது ஒரு தவம்! ஒரு ஆனந்தப் பரவச நிலை! தன் குழந்தையே தன் உலகம் என்று வாழும் தாய் அந்தக் குழந்தையின் வாழ்வில் ஒரு அழகான தெய்வமாகவே இருக்கிறாள்!

ஒரு தாயாக பெண் மிகவும் அழகாக ஜொலிக்கிறாள்! வாழும் தெய்வமாகிறாள்!
******************************
ஆனால் மனைவி, மருமகள், மாமியார், அண்ணி போன்ற உறவு ஏற்கும் பெண்???????

மனையாளாக:

இந்த உறவு ஏற்றதுமே மருமகள், அண்ணி, அத்தை, சித்தி போன்ற உறவுகளையும் அதாவது தன் இரத்த சம்பந்தம் இல்லாத உறவுகளையும் சேர்த்து மனதில் சுமக்க ஆரம்பிக்கிறாள்.

அன்பு என்பதை மட்டுமே மூலதனமாகக் கொண்டு புதிய வாழ்க்கையை புதிய இடத்தில் புதியவர்களுடன் துவங்கும் போது இருக்கும் மனநிலை வெகு விரைவில் மாறி அவள் புகுந்தவீட்டிற்காக எதையும் செய்யும் மனநிலைக்கு வந்துவிடுகிறாள்! அப்பெண்ணை என்னவென்று சொல்வது?

தனக்கு மாங்கல்யம் சூட்டியதால் மட்டுமே அந்த கணவனுடன் வாழ வேண்டும் என்று எண்ணாமல் அவனோடு மனதளவில் ஒன்றி, அன்பு காட்டி, மாமன் மாமியையும் தன் பெற்றோர் போல எண்ணி, அங்குள்ள அத்துணை உறவுகளையும் தன் உறவாக எண்ணி எப்படியெல்லாம் அன்போடும் பாசத்தோடும் கவனிக்கிறாள்!

அந்தக் குடும்பத்தின் உணவு, உடை, நடைமுறைப் பழக்கவழக்கங்களுக்கு அவள் தன்னையே மாற்றிக்கொள்கிறாள்! தன் கணவன் விருப்பத்திற்கேற்பவே முடிந்தவரை அனைத்தையும் செய்கிறாள்!

இப்படி எல்லா விதத்திலும் பிறருக்காகவே வாழும் அவள் அங்கு தான் தாய்மையும் அடைகிறாள்! அவள் தாய்மை அடைந்து கணவனிடம் குழந்தையைக் கொடுக்கும் போது இருக்கும் பெருமிதம் ஒரு மனைவியாக முழுமையாக சாதித்துவிட்டதையேக் காட்டுகிறது! "அவள் அந்தக் குடும்பத்திற்கு வாரிசை சுமந்து பெற்றுத் தரும் கருவறை கொண்ட கோயில்! வம்ச விளக்கைச் சுடர் விடச் செய்யும் தீபம்! ஆதலால்..." என்னும் வரிகளை ஏதோ ஒரு புத்தகத்தில் படித்திருக்கிறேன்.

ஒரு மனைவியே தாயாகவும் மாறிக் கணவனைப் பார்த்துக்கொள்கிறாள்; ஒரு மருமகள் மாமனார் மாமியரின் இறுதிக் காலங்களில் ஒரு தாய் குழ்ந்தைகளைப் பார்ப்பது போல அவர்களைப் பார்த்துக் கொள்கிறாள்; அண்ணி என்பவள் தாய்க்கு அடுத்த தாயுறவு! அண்ணியும் ஒரு தாய் போலவே நடந்துகொள்கிறாள்!

குழ்ந்தைக்காக தன் கேரியரைத் தியாகம் செய்யும் தாய் சிறந்தவள் என்றால் மாமனார், மாமியாரைக் கவனிப்பதற்காகவே கேரியரைத் தியாகம் செய்யும் பெண்களும் இருக்கிறார்கள்! அவர்களை எப்படிப் புகழ்வது? மனைவி என்னும் உறவு ஏற்றதற்காக இத்துணை செய்யும் பெண்ணும் அழகானவள் தானே! :)

இந்த மனைவி என்னும் உறவு கூட தாயைப்போல ஈடு இணையில்லாத உறவு! ஒரு மனைவியால் ஒரு தாயாகவும் அன்புகாட்ட முடியும்! மனைவியும் ஒரு வாழும் தெய்வமே!

என்னைப் பொறுத்த வரை இந்த இரு உறவுகளில்தான் பெண் மிகவும் அழகாக, பரிபூரண அம்சங்களுடன் ஜொலிக்கிறாள்!

தாய், தாரம் என்னும் இரு வேறு தலைசிறந்த உறவுகளுக்கு ஈடு இணை இல்லை என்றே கூறலாம்! பெண் சிறந்தவளாக மூலதனம் அன்பு! அதை இவர்கள் இருவரும் அள்ளி அள்ளி கொடுக்கிறார்கள்!

அன்பு செய் வாழும் வரை!
அன்பு செய் பிறர் வாழுவதற்கும்!
அன்பு செய் தன்னலம் இன்றி!
அன்பு செய் எதிர்ப்பார்ப்பின்றி!

இப்படி அன்பினை அள்ளி அள்ளி வழங்கும் அன்பு சுரபி பெண் என்பதை பெண்கள் தான் முதலில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்! அன்பினால் ஒரு சிறந்த சமுதாயத்தையே உருவாக்கும் ஆற்றல் படைத்த சக்தி பெண்!

"அன்பிலார் எல்லாந் தமக்குரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு"
என்பதற்கு சிறந்த உதாரணம் பெண்!

பெண்மையைப் போற்றுவோம்!
பெண்மையை வணங்குவோம்!
பெண்மையை வாழ்த்துவோம்!

மக்கள்ஸ் இது வரைக்கும் பொறுமையோடு படித்துவந்த உங்கள் நல்ல மனசுக்கு நன்றி! உங்களுக்கு ஏதேனும் மாற்றுக்கருத்து இருப்பின் பின்னூட்டத்தில் கூறலாம்! :)

டிஸ்கி:
இந்த இரு உறவுகளிலும் சரி வர தன்னை ஈடுபடுத்தாதப் பெண்களும் இருக்கிறார்கள்! அவர்களைப் பற்றி சொல்வதற்கு ஒன்றும் இல்லை :(